چرا اداره مهاجرت کانادا، صدور مجوزهای تحصیلی را محدود میکند؟
دولت فدرال کانادا اخیرا برای اولین بار، محدودیتی جهت صدور تعداد مجوزهای تحصیلی برای دانشجویان بینالمللی اعلام کرده است. در همین راستا، دکتر لیزا برونر (Dr. Lisa Brunner) پژوهشگری است که در خصوص پیوندهای میان مهاجرت و آموزش در مرکز مطالعات مهاجرت UBC تحقیق میکند. او اخیرا تحقیقاتی در مورد کاهش تعداد دانشجویان بینالمللی در کانادا انجام داده است. سایت news.ubc.ca با او در مورد تحقیقاتش صحبت کرده و نظرش را در خصوص اینکه چگونه کاهش تعداد دانشجویان بینالمللی، کانادا را تحت تأثیر قرار میدهد، پرسیده است که در ادامه به شرح این مصاحبه از زبان دکتر لیزا برونر میپردازیم.
دانشجویان بینالمللی در کانادا چه نقشی دارند؟
در گذشته، کانادا مهاجران را از طریق مهاجرت یک مرحلهای (انتخاب مستقیم آنها) جذب میکرد. همچنین در 20 سال اخیر، بهطور فزایندهای مهاجران را از میان گروهی از نیروهای کار خارجی موقت که قبلاً در کانادا زندگی میکردند و فارغ التحصیلان بینالمللی که دارای مجوز کار پس از تحصیل بودند، انتخاب میکرد.
در حال حاضر سیاست مهاجرت در این کشور، به شکل خاصی از مهاجرت دو مرحلهای اشاره دارد که دانشجویان بینالمللی را مورد هدف قرار میدهد. در واقع این افراد به دلیل سن نسبتاً کم، داشتن توانایی زبان و سطح مهارت بالا، بهعنوان مهاجران ایدهآل در نظر گرفته میشوند.
از طرفی، کانادا به شدت به نیروی کار و مهاجران خارجی موقت متکی است. دانشجویان بینالمللی نیز سهم فزایندهای از درآمد موسسات و دانشگاهها و نیروی کار متخصص آینده این کشور را تشکیل میدهند. تقریباً نیمی از دانشجویان بینالمللی پس از فارغالتحصیلی برای کار در کانادا میمانند و بیشتر آنها در نهایت مقیم دائم این کشور میشوند.
در واقع با کاهش دانشجویان بینالمللی، درآمد موسسات و دانشگاهها کاهش پیدا کرده و همین موضوع اقتصاد کانادا را با مشکل مواجه خواهد کرد.
محدودیت صدور مجوزهای تحصیلی، چه تاثیری بر مهاجرت به کانادا خواهد داشت؟
آنچه اکنون در کانادا اتفاق افتاده است، مشابه اتفاقی است که قبلادر استرالیا رخ داده بود. در استرالیا نیز با پذیرش دانشجویان بینالمللی و افزایش جمعیت، بازار کار با مشکل مواجه و از نظر دولت، مهاجرانی نه چندان ایدهآل تولید شد.
در دهه گذشته نیز، تعداد دانشجویان بینالمللی کانادا (به ویژه در سطح کالج)، بهسرعت افزایش یافت. برخی از آنها بدون تکمیل تحصیلات خود، درخواست اقامت دائم میدادند. همچنین دانشگاهها و موسسات آموزشی، نامههای پذیرش زیادی صادر کردند که باعث شد IRCC نتواند حجم درخواستهای مجوز تحصیل را مدیریت کند.
موضوع دیگر مشکل در زیرساختهای تحت فشار کانادا است. بهعنوانمثال، بحران مسکن در کانادا رو به وخامت است و دانشجویان بینالمللی تنها یکی از عوامل این مشکل هستند. به دلیل اینکه حمایت عمومی از آن کم است، IRCC دانشجویان و مقیمان موقت را به موضوع مسکن مرتبط میکند.
در این راستا، IRCC امیدوار است که دانشجویان بینالمللی بهصورت مساوی در سراسر کشور توزیع شوند. البته این محدودیت شامل حال مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا نمیشود. با این حال، دولتهای فدرال و استانی، احتمالاً این سیاست که فارغالتحصیلان، مهاجرانی ایدهآل هستند را ادامه خواهند داد، اما بهصورت کلی، این طرز فکر که تمام دانشجویان بینالمللی ایدهآل هستند، تغییر کرده است.
بهصورت کلی، موضوع مهاجرت به کانادا، میان تقاضاهای بازار کار کوتاه مدت و اهداف بلندمدت اقتصادی، تعادل ایجاد میکند. ایجاد سقف برای صدور مجوزهای تحصیلی برای دانشجویان بینالمللی، نشان میدهد که IRCC در ایجاد این تعادل، مشکل دارد.
پایان خبر
آیا سوالی دارید؟