مقایسه کامل محیط‌ کار ایران و استرالیا

محیط کاری در استرالیا، دارای ویژگی‌ و فرهنگ خاصی از جمله داشتن فضای کاری دوستانه و غیر رسمی، برابری‌ جنسیتی و تاکید بر حفظ تعادل بین کار و زندگی است که آن را از بسیاری از کشورها متمایز می‌کند.

در این مطلب به بررسی و مقایسه محیط کار در استرالیا و ایران از نظر ساعات کاری، استراحت‌، ساختار سازمانی، تعادل کار و زندگی و سیاست‌های ضد تبعیض می‌پردازیم.

اگر قصد دارید درباره مهاجرت کاری به این کشور بیشتر بدانید مطلب مهاجرت کاری به استرالیا را مطالعه کنید.

مقایسه محیط کار در استرالیا و ایران از نظر قوانین کار

در استرالیا، میانگین ساعات کاری بین ۳۲ تا ۴۵ ساعت در هفته در نظر گرفته می‌شود (سقف قانونی ۳۸ ساعت در هفته بدون احتساب اضافه‌کاری است).

بر اساس قانون کار ایران، ساعات کاری استاندارد برای کارمندان دولتی ۴۴ ساعت در هفته (از روزهای شنبه تا پنج‌شنبه) تعیین شده است. با این حال، در بخش خصوصی، به‌ویژه در مشاغل خدماتی یا تولیدی، ساعات کاری ممکن است طولانی‌تر باشد.

حفظ تعادل بین کار و زندگی (Work-life balance) کارمندان از اولویت‌های اصلی استرالیایی‌ها است. به همین منظور، سازمان‌ها از سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌های کاری منعطف مانند دورکاری و ساعات کاری قابل‌تنظیم حمایت می‌کنند تا کارمندان بتوانند از زندگی خارج از محل کار خود لذت ببرند. این امر تاثیر مستقیمی بر نحوه نگاه استرالیایی‌ها به مرخصی سالانه دارد و کارمندان معمولاً از چهار هفته مرخصی سالانه خود بهره‌مند می‌شوند.

اما در ایران، به‌ویژه در بخش خصوصی، تعادل کار و زندگی کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. تعداد مرخصی سالانه هم معمولاً ۱۵ تا ۳۰ روز در سال است.

همه کارمندانی که در استرالیا کار می‌کنند، باید حداقل دستمزد تعیین شده را دریافت کنند. در حال حاضر بر اساس اطلاعات وب‌سایت Fair Work، حداقل دستمزد در استرالیا ۲۴.۱۰ دلار در ساعت یا ۹۱۵.۹۰ دلار برای هفته ۳۸ ساعته در نظر گرفته است. برای اطلاع از شرایط و قوانین کار در این کشور می‌توانید مطلب قوانین کار در استرالیا را مطالعه کنید.

در ایران نیز بر اساس مصوبه شورای عالی کار در سال 1404، حداقل پایه حقوق کارگران و کارمندان که به‌صورت تمام‌وقت (معمولاً ۴۴ ساعت در هفته بر اساس قانون کار) مشغول به کار هستند، ۱۰,۳۹۰,۹۶۸ تومان و دستمزد روزانه ۳۴۶,۳۶۵ تومان در نظر گرفته شده است. علاوه بر این، کارگران از مزایایی مانند حق مسکن (۱,۳۰۰,۰۰۰ تومان ماهانه)، بن خواربار (۱,۴۰۰,۰۰۰ تومان ماهانه) و حق عائله‌مندی (برای کارگران متاهل یا دارای فرزند) برخوردار می‌شوند که مجموع این مزایا می‌تواند دریافتی ماهانه را به حدود ۱۲,۰۰۰,۰۰۰ تا ۱۴,۰۰۰,۰۰۰ تومان برای یک کارگر ساده بسته به شرایط و سابقه کار برساند.

تفاوت محیط کار استرالیا و ایران از نظر فرهنگ و ساختار سازمانی

در فضاهای کاری استرالیا، سلسله‌مراتب سازمانی در مقایسه با بسیاری از نقاط دیگر جهان اهمیت کمتری دارد. در واقع این کشور از فرهنگ کاری دوستانه و غیر رسمی که امکان بیان نظرات و انتقاد را برای کارمندان در تمام سطوح فراهم می‌کند برخوردار بوده و بر برابری نیروهای کار متمرکز است. مدیران نیز ترجیح می‌دهند با تیم خود هم فکری کنند. نظر هر فرد در نظر گرفته می‌شود و تصمیمات به‌صورت جمعی اتخاذ می‌شوند.

در ایران، به‌ویژه در سازمان‌های دولتی و شرکت‌های بزرگ معمولاً سلسله‌مراتب رعایت شده و تصمیم‌گیری‌ها اغلب توسط سطوح بالاتر گرفته می‌شود.

معاشرت بین همکاران در فضاهای کاری استرالیا امری رایج است. این تعاملات غیر رسمی، می‌تواند در زمان ناهار، گپ‌های کوتاه کنار دستگاه قهوه یا جلسات طوفان فکری باشند. استرالیایی‌ها روش ارتباطی باز و صریحی دارند؛ یعنی مستقیم و صریح صحبت می‌کنند. بنابراین اگر چیزی را نمی‌فهمید، بهتر است بپرسید، به جای اینکه وانمود کنید می‌دانید.

با اینکه زبان رسمی کشور استرالیا انگلیسی است، اما کمی پیچیده به نظر می‌رسد؛ برای مثال در گفت‌وگوهای روزمره از کلمات کوتاه‌شده و عبارات عامیانه استرالیایی استفاده می‌شود. عبارت‌هایی مانند «Ta» به معنای «تشکر»و «COB» مخفف «Close of Business» به معنای «پایان روز کاری» . بهتر است برای برقراری ارتباط بهتر با آن‌ها آشنا شوید.

در ایران نیز، تعاملات در محیط کاری معمولاً ترکیبی از روابط رسمی و غیررسمی است. در بسیاری از محیط‌های کاری، به‌ویژه در شرکت‌های خصوصی کوچک‌تر یا سازمان‌های سنتی، روابط بین همکاران می‌تواند به دوستی‌های عمیق و طولانی‌مدت منجر شود. علاوه‌بر این توجه به آداب و رسوم اجتماعی، رعایت احترام و سلسله مراتب در گفت‌وگوها اهمیت زیادی دارد به‌ویژه در برخورد با مدیران یا افراد با جایگاه بالاتر سازمان.

ایجاد فضای کاری راحت در فرهنگ کاری کشور استرالیا اولویت دارد. محیط‌های کاری این کشور اغلب شامل فضاهای استراحت یا امکانات تفریحی هستند تا کارمندان بتوانند در آن‌ها استراحت کرده و انرژی خود را بازیابی کنند. از طرفی برای راحتی بیشتر، در قوانین پوشش کارمندان انعطاف‌پذیری وجود دارد و معمولاً می‌توانند به صورت غیررسمی لباس بپوشند. همچنین استرالیایی‌ها بر کار تیمی تأکید بسیاری دارند. همکاری بین بخش‌ها و تیم‌ها در فرهنگ کاری این کشور بسیار ارزشمند است.

فضای کاری در ایران بسته به نوع سازمان و محیط کاری متفاوت است. در شرکت‌های دولتی و برخی سازمان‌های سنتی، محیط‌های کاری معمولاً رسمی‌تر هستند و امکانات رفاهی ممکن است محدود به سالن غذاخوری یا فضاهای ساده استراحت باشد. با این حال، در استارتاپ‌ها و شرکت‌های خصوصی مدرن، به‌ویژه در شهرهای بزرگ مانند تهران، توجه بیشتری به ایجاد فضاهای کاری جذاب و راحت شده است.

در ادارات دولتی و برخی شرکت‌های خصوصی، رعایت پوشش رسمی الزامی است اما در محیط‌های کاری مانند استارتاپ‌ها یا شرکت‌های فناوری، انعطاف‌پذیری بیشتری در پوشش وجود دارد. تأکید بر کار تیمی در ایران نیز وجود دارد، اما میزان آن به فرهنگ سازمانی بستگی دارد. در برخی شرکت‌ها، همکاری بین بخش‌ها و تیم‌ها تشویق می‌شود و جلسات مشترک یا پروژه‌های تیمی رایج است اما با این حال، در سازمان‌های سنتی‌تر، ممکن است ساختار سلسله‌مراتبی قوی‌تر باشد و تصمیم‌گیری‌ها بیشتر از بالا به پایین انجام شود.

در استرالیا، زمان ناهار و استراحت از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. مدت زمانی که برای استراحت ناهار در نظر گرفته می‌شود به قرارداد کاری بستگی دارد، اما معمولاً 30 تا 60 دقیقه متغیر بوده و معمولاً بدون حقوق است. همچنین اکثر کارمندان تمام وقتی که بین 7 تا 10 ساعت در روز کار می‌کنند، علاوه بر استراحت بدون حقوق برای صرف غذا، می‌توانند از دو استراحت 10 دقیقه‌ای با حقوق نیز بهره‌مند شوند.

استراحت ناهار در محیط‌های کاری ایران معمولاً بین ۳۰ دقیقه تا یک ساعت است. اغلب کارمندان در محل کار غذا می‌خورند و در برخی از سازمان‌های دولتی، وقت ناهار با زمان اقامه نماز ظهر همراه می‌شود.

استرالیایی‌ها با مهاجران در محل کار چه رفتاری دارند؟

جامعه استرالیا به تنوع فرهنگی شناخته شده است و سازمان‌های این کشور، تنوع فرهنگی را برای تقویت نوآوری و خلاقیت بسیر ارزشمند می‌دانند. از طرفی قانون کار عادلانه (FW Act) استرالیا، کارمندان را در برابر هرگونه تبعیض غیرقانونی در محل کار (در مواردی از نظر نژاد، رنگ پوست، عقیده سیاسی، جنسیت، معلولیت و … ) محافظت می‌کند.

در واقع قوانین کار در این کشور برای همه افراد شاغل در این کشور به طور یکسان اعمال می‌شود. نیروی کار مهاجر، صرف‌نظر از وضعیت مهاجرتی خود، از همان حقوق و حمایت‌هایی برخوردار خواهند بود که سایر کارمندان در استرالیا برخوردار هستند. همچنین کارفرمایانی که نیروی کار خارجی را استخدام می‌کنند، باید اطمینان حاصل کنند که هم از قوانین کار و هم از قوانین مهاجرتی این کشور به خوبی پیروی می‌کنند.

اگر قصد مهاجرت به استرالیا را دارید پیشنهاد می‌کنیم برای دریافت اطلاعات بیشتر در مورد روش‌ها و شرایط، مطلب مهاجرت به استرالیا را مطالعه کنید.

سخن پایانی

در این مطلب به مقایسه محیط کاری ایران و استرالیا پرداختیم و دیدیم که فرهنگ کاری استرالیا با تأکید بر ساعات کاری منعطف، محیط غیررسمی و حمایت از تنوع و تعادل کار و زندگی می‌تواند گزینه‌ای جذاب برای افرادی که قصد مهاجرت به این کشور را دارند باشد. اگر قصد مهاجرت کاری به این کشور را دارید، پر کردن فرم مشاوره زیر می‌تواند اولین گام برای دریافت اطلاعات دقیق و برنامه‌ریزی مناسب باشد.

سوالات متداول