دوچرخه سواری در دانمارک

هوا آفتابی باشد یا بارانی، شب باشد یا روز، برای دانمارکی ها فرقی نمی‌کند. دانمارکی‌ها عاشق دوچرخه سواری هستند. دوچرخه برای مردم این کشور، وسیله‌ای برای سرگرمی، ارتباط، حمل و نقل، مسافرت خانوادگی و … است.

دوچرخه در دانمارک، یکی از وسایل اصلی حمل و نقل است. در هر وضعیت آب و هوایی چه برفی و بارانی و چه آفتابی، دوچرخه سوارهایی را می‌بینید که یا به سر کار می‌روند، یا سبد جلوی دوچرخه‌شان پر از خریدهای روزانه است.

دوچرخه بهترین دوست دانمارکی‌هاست و همه جای شهرهای بزرگ در این کشور مسیرهای مخصوص دوچرخه سواری وجود دارد.

آیا می‌دانستید

• از هر 10 نفر دانمارکی 9 نفر دوچرخه دارد.
• هر دانمارکی به طور متوسط 1 و نیم کیلومتر در روز دوچرخه سواری می‌کند.

100 سال دوچرخه سواری

فرهنگ دوچرخه سواری در دانمارک به اندازه خود دوچرخه قدمت دارد. اولین بار در دهه 1880 دوچرخه وارد دانمارک شد، و در دهه‌های 20 و 30 میلادی به عنوان سمبل برابری و آزادی شناخته شد. قشر متوسط جامعه از دوچرخه برای رفت و آمد به محل کار و در آخر هفته‌ها برای تفریح استفاده می‌کردند.

در دهه 50 میلادی، دانمارک به رشد و شکوفایی اقتصادی رسید و دانمارکی‌ها دوچرخه را جایگزین موتورگازی و اتومبیل کردند. درست مثل سایر کشورها، دانمارکی‌ها هم فکر می‌کردند که آینده به خوردوها و کامیون‌ها و بزرگراه‌ها تعلق دارد.

اما در اوایل دهه 70 میلادی بود که ماجرا و بحران نفت در خاورمیانه به وجود آمد. نتیجه این بحران در دانمارک اعلائم یکشنبه‌های بدون خودرو در کپنهاگ (پایتخت دانمارک) بود. در سال 1962 اصلی‌ترین خیابان خرید در کپنهاگ، استراگیت (Stroget)، به یک خیابان بدون خورود تبدیل شد.

به مرور زمان، نگرانی در مورد آلودگی هوا، تغییرات اقلیمی، و نیاز به تحرک بدنی بیشتر برای کارمندانی که هر روز به تعدادشان هم اضافه می‌شد، دست به دست هم دادند تا دوچرخه دومرتبه برگردد. مالیات سنگین برای خوردورهای بنزینی هم یکی دیگر از دلیلی بود که دانمارکی تصمیم گرفتند از دوچرخه به جای اتومبیل استفاده کنند.

در دهه 20 و 30 میلادی، استفاده از دوچرخه به عنوان سمبل برابری و آزادی در دانمارک شناخته شد.

دوچرخه سواری نماد آزادی برای همه

با دوچرخه ، آدم های عادی یکباره آزادی بیشتری برای رفتن و آمد پیدا کردند. دوچرخه بلیط آزادی آنها از خانه های تنگ شهری به سمت هوای پاک حومه شهرهایی بود که به سرعت در حال رشد بودند.

در عکس های قدیمی مربوط به دهه 1930 کاملا مشخص است که شهرهای دانمارک چطور در نیمه اول دهه 1900 به شهرهای پر از دوچرخه تبدیل شدند. همه از هر طبقه اجتماعی دوچرخه سواری می کردند و بعضی از مشاغل دوچرخه را به عنوان وسیله اصلی برای انجام کارهای خود انتخاب کردند. برای مثال، پستچیان هنوز از دوچرخه استفاده می کنند.

اما تا حدود سال 1960 که شرایط اقتصادی بهتر شد و رکود و تاریکی بعد از جنگ جهانی دوم، کمرنگ شد، خانواده های دانمارکی بیشتری توانستند اتومبیل بخرند. اتومبیل ها و خانه های تک خانواده به نماد توانا شدن و آینده درخشان تری در پیش رو تبدیل شد. برای چند سال استفاده از اتومبیل بیشتر از دوچرخه شد.

اما از دهه 70 تا 80 میلادی اختلافات زیادی بین علاقه به دوچرخه یا اتومبیل در شهرهای دانمارک بوجود آمد. به تدریج اکثر مردم به این نتیجه رسیدند که راه حل این اختلاف باید با برنامه ریزی شهری و ایجاد فضاهای مناسب برای پیاده روی و دوچرخه سواری باشد و نتیجه آن یک مدل دانمارکی از مسیرهای دوچرخه سواری در کنار خیابان ها بود.

تولد یک دوچرخه دانمارکی

این روزها، دوچرخه به بخش جدایی ناپذیری از فرهنگ دانمارکی تبدیل شده است. یکی از اولین چیزهایی که مهاجرین بعد از مهاجرت به دانمارک خودشان را سریع با آن تطبیق می‌دهند، همین فرهنگ دوچرخه سواری است. کودکان قبل از 6 سالگی دوچرخه سواری یاد می‌گیرند و البته قبل از آن در صندلی‌های کوچک مخصوص کودکان که به دوچرخه وصل می‌شود، دوچرخه سواری را تجربه می‌کنند.

یک نوع دوچرخه مخصوص، چیزی شبیه به دوچرخه باری برای خانواده‌هایی که فرزند خردسال دارند طراحی شده است. این دوچرخه باری که در واقع نوعی سه چرخه بزرگ است، در دهه 80 میلادی در کپنهاگ اختراع شد که یک جعبه چوبی بزرگ دارد. تقریباً یک چهارم از خانواده‌هایی دانمارکی صاحب فرزند، از این دوچرخه‌ها برای حمل و نقل فرزندان و یا برای خریدهای روزانه استفاده می‌کنند. این دوچرخه‌ها حتی جایزه طراحی هم گرفته‌اند و به کشورهای دیگر نیز صادر می‌شود.

• بیش از 12000 کیلومتر مسیر دوچرخه سواری در دانمارک وجود دارد
• شهر کپنهاگ به تنهایی حدود 400 کیلومتر مسیر دوچرخه سواری دارد

قوانین دوچرخه سواری در دانمارک

از 28 مارس 2014، دوچرخه سوارانی که دوچرخه آنها نقص فنی مثل ترمز خراب و … داشته باشند، یا در زمان تردد در شب چراغ نداشته باشند، در دانمارک جریمه می‌شوند. استفاده از تلفن همراه در زمان دوچرخه سواری هم جریمه دارد. علاوه بر این، اگر موقع دوچرخه سواری قوانین زیر را رعایت نکنید هم جریمه می‌شوید:

• دوچرخه سواری بر خلاف جهت ترافیک
• دوچرخه سواری در سمت چپ مسیر دوچرخه سواری
• دوچرخه سواری در پیاده رو یا مسیر پیاده روی
• نگه داشتن یک وسیله نقلیه دیگر
• دوچرخه سواری دو نفر با دوچرخه‌ای که فقط یک صندلی دارد (هر دو نفر جریمه می‌شوند)

در تقاطع‌ها، دوچرخه سوارانی که می‌خواهند به چپ بپیچند مجاز به استفاده از مسیرهای گردش به چپ که برای خودروها در نظر گرفته شده نیستند، اما باید ابتدا از تقاطع عبور کنند و از آنجا به سمت چپ بپیچند. اگر مسیرهای جداگانه دوچرخه سواری در دسترس باشد، دوچرخه سواران باید حتماً از آنها استفاده کنند. چراغ‌های دوچرخه باید بعد از غروب آفتاب تا زمان طلوع آفتاب، یا در صورت عدم دید خوب در طول روز هم روشن باشد. استفاده از چراغ چشمک زن با حداقل فرکانس 120 چشمک در دقیقه (2 هرتز) مجاز است. رنگ چشمک زدن چراغ‌های جلوی نباید نارنجی باشد (به دلیل اشتباه احتمالی با رنگ چراغ راهنما گردش خودرو). تمام دوچرخه‌های فروخته شده از سال 1988 باید ترمز و هر دو چرخ جلو و عقب چراغ داشته باشند.

دانمارکی ها نمونه انسانی هایی هستند که یاد گرفته اند به جای شکایت از شرایط، از هر چیزی که دارند لذت ببرند. ;این دقیقا همان کاری است که با دوچرخه هم انجام دادند. دوچرخه بعد از ورود به دانمارک به وسیله ای برای تفریح، انجام کارهای روزمره و در نهایت نماد برابری و آزادی تبدیل شد. دانمارکی ها شادی و لذت بردن از زندگی و داشته ها را انتخاب کردند و به همین دلیل همیشه در فهرست شادترین مردم دنیا، اسم دانمارک دیده می شود. زندگی در دانمارک در کنار شادترین مردم دنیا با دوچرخه هم باید عالمی داشته باشد.